GroeneHartje Kockengen

10,3 km

50% onverhard wandelen
Startpunt: Verlengde Kerkweg, Kockengen

OV-bereikbaar: Bushalte lijn 127 
NS-Vleuten: 17min.

Parkeren: Ja, Dreef of Voorstraat 
Zie hier de routebeschrijving

De route is deel afgesloten tijdens het broedseizoen een alternatieve route wordt later gemaakt.


Het is vandaag mooi zonnig weer en ideaal voor een korte wandeling in de buurt.

GroeneHartje Kockengen is 10km en voor de helft over onverharde paden.

De auto parkeer ik in een zijstraat van de Dreef nabij de basisschool en supermarkt. (Daar is ook een halte van buslijn 127, in 17 minuten sta je op NS-station Vleuten.)

Het bezoek aan het dorp laat ik nog even wachten, eerst ga ik naar het polderreservaat Kockengen, de route slingert door dit gebied heen.

Het Polderreservaat Kockengen is een klein natuurgebied, aan de noordrand van het dorp, Het gebied herbergt een variatie aan landschapstypen: open water, rietlanden, vochtige graslanden en hakhoutbosjes. Op het vochtige grasland komen zeldzame plantensoorten voor. Allen tezamen vormen ze een weergave van het oude landschap van het veenweidegebied.

Na een stevige klim de dijk op, heb ik een mooi uitzicht over het natuurgebied waar ik net gelopen heb. Het water langs de dijk is de Heicop, deze volg ik tot in het dorp. Bij de brug steek ik het water over en loop de Nieuwstraat in, dit is dé winkelstraat van het dorp. Via het steegje tussen de bloemenzaak en de regiobank kom ik op het kerkplein. Ik loop rond de kerk tot bij de ingang, boven de ingang van de Hervormde Kerk zit een fraaie gevelsteen. Via de onderdoorgang kom ik op de Voorstraat. Aan de rechterkant zie huizen met mooie trapgevels en aan de overkant aan de Wagendijk hele oude boerderijen.

Vanaf 1966 heeft Kockengen een van rechtswege beschermd dorpsgezicht. De structuur van het dorp Kockengen wordt bepaald door de loop van de twee polderweteringen de Bijleveld en de Heicop. Hoewel er in begin jaren ‘60 een gedeelte van de Bijleveld in het centrum van de dorpskern is gedempt, is de inrichting van het dorp sterk bepaald door de aanleg van beide waterlopen. Hierbij vormt de bebouwing van de kern met kleiner dorpshuizen rondom de forse kerk een boeiend contrast met enkele grote hofsteden aan weerskanten van de kern. Voornamelijk aan de westzijde van Bijleveld en de oostzijde van de Heicop. 

Ik vervolg de route langs bakkerij De Rooster en eetcafé de Voorstraat. Aan het einde van de Voorstraat vervolg ik de mijn weg op de Wagendijk.

Vlak voor de kruising met de zijstraat Teckop heb ik een fraai uitzicht over een polderwetering met aan het einde een molen. Daar gaat de route heen, over het grasdijkje naast nummer 13.

Aan de rand van het dorp Kockengen staat de Kockengense Molen met ernaast de voormalige molenaarswoning. De eerste vermelding van de Kockengse Molen is in 1653, vandaar dat we dat jaartal aanhouden als bouwjaar. Het jaartal 1726 wijst op het jaar waarin het bovenhuis vervangen is. De molen heeft tot ongeveer 1960 gewerkt en bemaalde de 341 hectare grote Polder Kockengen. Sinds 1962 gebeurt dit met een elektrisch gemaal. Gelukkig is de historische molen bewaard gebleven en kan hij sinds een ingrijpende restauratie in 2012 weer draaien én malen. De Kockengense Molen fungeert nu zelfs als reservegemaal. Op zaterdagen laat de vrijwillig molenaar de poldermolen draaien en is hij te bezoeken van 11 - 16 uur. De molenaars willen je graag een rondleiding geven in en om de molen. Dit voorjaar was ik op zaterdagmiddag de enige bezoeker en kreeg ik een privé rondleiding.

Bron: Utrechts landschap

De route gaat door het weiland om de molen heen. Dit voorjaar stond het gras hoog en nat van de regen. Nu is heel anders het kortgemaaide grasland loopt vlot door. Bij het hek steek ik de weg (Teckop) over en vervolg mijn weg over een mooi landelijk gelegen fietspad: De Hollandse kade. 

Vanaf dit fietspad heb je prachtig uitzicht over het uitgestrekte veenweidegebied. Ik zie zwanen, eenden en futen. De weidevogels zijn inmiddels vertrokken. Dit voorjaar was het hier erg druk met scholeksters, kieviten, grutto’s en tureluurs.

Op de kruising van de houtkades staat een bankje, ik ben inmiddels bijna op de helft van de route, dus ideaal voor een rustmomentje middenin de natuur. Bij de kruising sla ik linksaf. Dit is ook een houtkade en fietspad. Bij de Rodendijk sla ik rechtsaf, op deze weg komt alleen lokaal verkeer en wandelt dus erg rustig. Op de eerste kruising ga ik linksaf en na 200 meter sta ik bij minicamping het Hazenveld.

Door het weiland achter de camping loopt een boerenlandpad; het hazenpad.

De koeien liggen rustig in de wei te herkauwen en kijken niet op of om als ik langs loop. Onderweg zie ik ook 2 hazen wegrennen. Aan het einde van het weiland klim ik over het hek heen en sla linksaf. 

Bij het route bewegwijzeringspaaltje loop ik naar het pad je tussen de knotwilgen door. Hier staat een vervaagd informatiebord over de historie van de Bijleveld en Heicop  

U ziet hier 2 middeleeuwse afwateringskanalen: de Bijleveld aan de westelijke kant en de Heicop aan de oostelijke kant. Oorspronkelijk liep er een dijk tussen beide kanalen die beiden van elkaar scheiden. De verbinding tussen de Bijleveld en Heicop zoals deze nu aanwezig is, zou in de tijd van de Bisschop van Utrecht en de Graaf van Holland nooit goedgekeurd zijn.

In 1385 gaf de bisschop van Utrecht toestemming om op grondgebied van de bisschop een 17km lang kanaal te graven, de Heicop. Deze voerde het water uit de ontginningspolders bij De Meern af naar de Vecht. In 1413 viel het besluit om de Bijleveld te graven om het water uit de polders bij Harmelen af te voeren. Deze polders mochten hun water van de Graaf van Holland niet langer afvoeren is een door Holland stromende Oude Rijn. Als compromis stemde de Graaf van Holland er mee in, het water via Utrechts grondgebied noordwaarts te laten stromen, naar in Holland gelegen Amstel.

Na het informatiebord klim ik tegen de dijk op en volg het jaagpad met het water van de Heicop aan mijn linkerhand. Door de hoogte van de dijk heb ik mooi uitzicht over de meters dieper gelegen polders. Ik nader het dorp van Kockengen weer en volg het water tot aan de brug van de Nieuwstraat. Hier sla ik rechtsaf en sta weer bij de school en de supermarkt waar ik mijn wandeling begon.